Het bedreigen of intimideren van gemeentemedewerkers

één op de vijf gemeentemedewerkers is in het afgelopen jaar bedreigd en geïntimideerd. Het gaat bij de incidenten in 80 procent van de gevallen om ‘verbale intimidatie’: schelden of schreeuwen, grof taalgebruik of het aannemen van een dreigende houding.

De wachttijden zijn te lang, een afspraak maken duurt eeuwen, meteen een boete na tien minuten te lang parkeren en de processen zijn zo omslachtig dat een uitzonderingetje er vaak niet vanaf kan bij een gemeentemedewerker. Allemaal zaken die bij de burger zorgen voor een hoop frustratie. Deze frustratie kan zomaar omslaan in agressie of bedreiging naar die bewuste gemeentemedewerker.

Ik hoor je denken, “Deze processen en de lange wachttijden hebben toch niets met die gemeentemedewerker te maken”. Nee, dat klopt. De processen en lange wachttijden hebben net zoveel met de gemeentemedewerker te maken als dat het tekort van personeel in de zorg de schuld is van een normale thuiszorgmedewerker. Het heeft niets met elkaar te maken maar de gemeentemedewerker (en ook de thuiszorgmedewerker) is nu eenmaal wel het eerste aanspreekpunt van de burger, en dus vaak ook de dupe van de gevolgen van irritaties en frustraties.

Vorige week publiceerde Bureau Broekhuizen en het Verwey-Jonker Instituut in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken een onderzoek over de weerbaarheid van medewerkers bij gemeenten in Nederland en wat blijkt: één op de vijf gemeentemedewerkers is in het afgelopen jaar bedreigd en geïntimideerd. Het gaat bij de incidenten in 80 procent van de gevallen om ‘verbale intimidatie’: schelden of schreeuwen, grof taalgebruik of het aannemen van een dreigende houding. Ook wordt er vaak gedreigd met het opzoeken van autoriteiten als een chef of de burgemeester. Een op de drie van de bedreigde ambtenaren stelt dat er met geweld wordt gedreigd. Stalken via e-mail of telefoon komt volgens ambtenaren ook vaak voor.

Waarom zijn deze percentages zo hoog? Omdat er burgers zijn die in een moment van boosheid oprecht denken dat de ambtenaar die ze voor zich hebben de mogelijkheid heeft om processen te veranderen of de hoogte van parkeerboetes aan te passen. Dat deze ambtenaar maar een uitzondering moet maken, omdat dit voor hem beter uitkomt. Als de burger eerst even tot bedaren zou komen zou hij, in negen van de tien gevallen, ook wel weten dat dat onzin is. Een “gewone” ambtenaar kan procedures nou eenmaal niet wijzigen. Deze ambtenaar doet gewoon zijn werk, en dat doet hij goed.

Het is bijna onmogelijk om het gedrag van de normale burger in dit soort gevallen te veranderen. De mens raakt nu eenmaal geïrriteerd en gefrustreerd als iets niet gaat zoals hij dat wil en uit dit vaak op het verkeerde moment, tegen de verkeerde persoon. Waar kunnen we wel wat aan doen? We kunnen er wel voor zorgen dat de ambtenaar met een veilig gevoel aan het werk gaat en ondersteuning van hulpdiensten krijgt wanneer dit nodig is. Zo neemt de ambtenaar zichzelf en de burger in bescherming door escalaties te voorkomen.

 

Bronnen: https://www.verwey-jonker.nl/nieuws/weerbaarheid-medewerkers-in-gemeenten-vraagt-meer-structurele-aandacht-

https://www.ad.nl/binnenland/een-op-de-vijf-gemeentemedewerkers-wordt-bedreigd-en-geintimideerd~a8ed1e0e/ 

Heb je een vraag? Kom met ons in contact